Work Life Balance jest niezwykle istotny w naszym życiu. Równowaga zapewnia nam zoptymalizowany rozwój zawodowy i daje jednocześnie możliwość prawidłowego funkcjonowania w środowisku rodzinnym. Wielu ludzi, bez względu na osiągniętą pozycję zawodową bardzo często zapomina o swoich potrzebach przedkładając pracę nad siebie i rodzinę.
Od wielu moich pacjentów słyszę, że nie mają czasu dla siebie, swojej rodziny, gdyż praca w zbyt dużym wymiarze pochłania ich czas. Praca zawodowa pochłania nasz czas z prostego powodu, gdyż jej na to pozwalamy.
Jaki jest wasz powód przedkładania pracy nad swoje potrzeby? Sami sobie odpowiedzcie. W mojej ocenie często są to potrzeby samorealizacji oraz lęk przez odrzuceniem (np. ze strony szefa i środowiska zawodowego) co może skutkować np. brakiem awansu.
Według piramidy A. Maslowa potrzeby człowieka są poukładane według następującej hierarchii:
1. Potrzeby fizjologiczne – pożywienie, mieszkanie, odzież, sex,
2. Potrzeby bezpieczeństwa – zabezpieczenie przed chorobą, bezrobociem i starczą niezdolnością do pracy.
3. Potrzeby przynależności – potrzeby akceptacji, miłości, przyjaźni, przynależności do grupy, elity, rodziny,
4. Potrzeby uznania – potrzeby szacunku, prestiżu, znaczenia,
5. Potrzeby samorealizacji – potrzeby rozwijania siebie, zdolności, talentów, zainteresowań, rozwoju duchowego, potwierdzania własnej wartości.
Aby przejść na kolejny poziom i zaspokoić np. potrzeby trzeciego poziomu, należy zaspokoić potrzeby z poziomu 1 i 2. Można łatwo dojść do wniosku, że skoro nie zaspokajamy potrzeb z poziomu 3, a więc potrzeb miłości, akceptacji i przynależności do grupy, w tym przypadku do rodziny, to niemożliwe jest w pełni satysfakcjonujące zaspokojenie potrzeb z poziomu 4, zatem potrzeby szacunku,k prestiżu, uznania.
Nawet, jeśli, część z potrzeb z poziomu 4 zostanie zaspokojona, to nie będzie to w pełni satysfakcjonujące. Często można spotkać osoby, które są managerami, dyrektorami, lekarzami itp. które owszem osiągnęły sukces zawodowy, ale tylko pozornie, gdyż jest on okupiony brakiem stabilnego życia rodzinnego wywołanego ich postawą i brakiem czasu dla rodziny. Ma to wiele wspólnego z pracoholizmem, gdyż ten można zdiagnozować, jeśli pracujesz powyżej 52 godzin na tydzień, oznacza to, że masz problem,gdyż po przekroczeniu tej bariery zaczyna się problem pracoholizmu.
Warto zaznaczyć, że praca w wymiarze przekraczającym 52 godziny na tydzień jest mało efektywna, wynika to z permanentnego przemęczenia. Warto wspomnieć, iż z badań wynika, że spędzanie w pracy powyżej 11 godzin dziennie powoduje wzrost prawdopodobieństwa wystąpienia chorób serca aż o 67% (Bohdan T. Woronowicz, Pracoholizm, Medycyna praktyczna dla pacjentów 02.2013).
Warto zatem zatrzymać się na moment i przemyśleć, czy zostać w pracy po pracy kolejne kilka godzin, czy zwolnić tempo i spędzić czas z rodziną lub poświęcić go sobie i swoim pasjom.
Ps.
Jeśli masz problemy z którymi sobie nie radzisz skontaktuj się ze mną na bezpłatną niezobowiązującą półgodzinną rozmowę. W jej trakcie sprawdzę, czy jestem w stanie Ci pomóc. Jest to rozmowa, podczas której zdefiniujemy twoje potrzeby oraz ewentualnie ustalimy cele pracy terapeutycznej.
Dzięki niej będę mógł:
1. przeanalizować twoją sytuację
2. zobaczyć jakie kroki trzeba podjąć, by zmienić twoje życie
3. oraz sprawdzę czy i jak mogę Ci pomóc jak najszybciej osiągnąć cele.
Zapraszam do kontaktu telefonicznego.
Z uszanowaniem
Wojciech Kopytek
www.wojciechkopytek.eu
email: psycholog@wojciechkopytek.eu
tel.: 695-378-352
AKTUALNOŚCI
zobacz w czym możemy pomóc